Słownik pojęć oraz popularnych i określeń używanych przy wykonywaniu świetlików dachowych oraz przy pomocniczych robotach dekarskich

• Centrala sterująca – Urządzenie elektroniczne zarządzające otwieraniem oraz zamykaniem elementów uchylnych oraz innych urządzeń jak czujka wiatrowo deszczowa z którymi sprzężony jest układ. Z centrali wyprowadzone są przewody sterujące do przycisków otwórz – zamknij. Centrala sterująca przystosowana jest do sterowaniem do 18 siłownikami elektrycznymi. Istnieje możliwość pogrupowania siłowników w sekcje i zarządzanie mimi niezależnie.
• Cokół świetlika – inaczej podstawa świetlika – element łączący świetlik dachowy z dachem - jej zadaniem jest ułatwienie spływu śniegu oraz wody deszczowej z połaci świetlika. Im świetlik ma większą szerokość tym podstawa powinna być wyższa.
• Czujka pogodowa – potoczna nazwa zintegrowanego czujnika pogodowego którego zadaniem jest samoczynne zamknięcie otwartych klap przewietrzających lub okien dachowych w przypadku załamania pogody. Czujka pogodowa wysyła impuls do centrali sterującej która z kolei powoduje zamknięcie klap przewietrzających
• Czujnik deszczu – urządzenie montowane na powierzchni dachu w pobliżu świetlików lub okien dachowych zaopatrzonych system automatycznego elektrycznego otwierania. Zadaniem jest wysłanie sygnału do centrali sterującej w sytuacji gdy spadnie deszcz. Czujka deszczu posiada na swojej powierzchni obwód elektryczny, zaś spadające krople deszczu zamykają obwód. Zamknięcie obwodu powoduje wysłanie impulsu do centrali sterującej. Czujka deszczowa posiada system podgrzewania który się włącza samoczynnie po opadzie deszczu. Zadaniem podgrzewacza jest wysuszenie czujki pogodowej po ustaniu deszczu, Czujka pozbywa się pozostających na jej powierzchni kropel deszczu zamykających obwód dzięki czemu klapy przewietrzające można ponownie otworzyć. Po wysuszeniu podgrzewacz wyłącza się automatycznie nie powodując tym samym poboru prądu. Czujnik deszczu posiada ustawienia które nie mają możliwości regulacji oraz kalibracji.
• Czujnik dymu – element wchodzący w skład techniki przeciwpożarowej - mechanizm powodujący samoczynne otwarcie klapy dymowej poprzez podanie impulsu do siłownika w którym sprężony jest dwutlenek węgla. Najczęściej stosowanymi są układy izotopowe. Impuls podawany jest w przypadku gdy cząsteczki dymu ulegną połączeniu ze zjonizowanymi.
• Czujnik wiatru – drugi element po czujce deszczu wchodzący w skład czujki pogodowej, jego zdaniem jest monitorowanie siły wiatru występującego w rejonie świetlików uchylnych lub okien dachowych. Czujnik zaopatrzony jest w wiatraczek którego prędkość obrotowa wynika z aktualnie występującej siły wiatru. Za pomocą potencjometru wbudowanego w urządzenie ustala się próg siły wiatru po którym wysyłany jest impuls informujący o przekroczeniu ustalonej wartości. Impuls przesyłany jest do klapy wentylacyjnej powodując jej samoczynne zamknięcie. Kalibracja czujnika wiatru powinna uwzględniać wielkość klapy, wysokość jej podnoszenia, orientację wg stron świata z uwzględnieniem kierunku najczęściej występujących wiatrów
• Docieplenie podstawy – wykonanie izolacji termicznej podstawy świetlika, w przypadku podstawy wykonanej z wytłoczonej z blachy docieplamy jej wnętrze zazwyczaj za pomocą styropianu lub twardej wełny mineralnej. Nie powinno się używać jako docieplenie wełny mineralnej miękkiej ponieważ będzie miała tendencję do zsuwania się i pozostawianie miejsc niedocieplonych co powoduje powstanie mostków termicznych. W przypadku gdy podstawa świetlika murowana jest z jest z cegieł, betonu, lub betonu komórkowego to wówczas docieplamy ją od zewnętrznej strony.
• Dachowa klapa rewizyjna – niewielkich rozmiarów wyłaz dachowych służący do wychodzenia na połać dachu w celu wykonywania przeglądu dachu oraz innych urządzeń które się tam znajdują.
• Dobór świetlików dachowych – każdy typ obiektu posiada indywidualne wymagania, przeznaczenie oraz inne wymogi świadczące o ściśle określonymi precyzyjnym zarazem zapotrzebowaniu na światło. Nie powinno się stosować zunifikowanego błędnie przyjętego procentowego udziału w odniesieniu powierzchni dachu. Na ilość optymalnego światła w obiekcie mają wpływ takie czynniki jak: Przeznaczenie docelowe obiektu, wysokość od posadzki do świetlików, kubatura obiektu. Kształt świetlików, przepuszczalność światła, barwa wypełnienia, jego izolacyjność, powierzchnia świetlików, zasadność występowania okien oraz innych przeszkleń. Wybór świetlików powinien uwzględnia także takie czynniki jak wydajność i skuteczność wentylacji, a także czas w jakim pracownicy będą znajdować się w obiekcie – (zmianowość) Znaczenie ma także kształt świetlików oraz skupienie lub rozproszenie światła.
• Doświetlacze piwniczne – nazwa sposobu doświetlania pomieszczeń położonych na równi lub poniżej poziomu gruntu. Doświetlacz składa się z wierzchniego elementu światło przepuszczalnego oraz szczelnej obudowy, która w swojej spodniej części posiada często otwory odwadniające służące do odprowadzania wody deszczowej. Ze względu na swoją unikalną budowę stosowanie doświetlacy jest ograniczone, nie powinno się stosować doświetlaczy w miejscach gdzie występuje podmakanie terenu lub może nastąpić zalanie czy podtopienie.
• Doświetlenie dachu – Zamontowanie w powierzchni dachu przeźroczystych elementów światło- przepuszczalnych których zadaniem jest dostarczenie do wnętrza obiektu naturalnego światła słonecznego.
• Doświetlenie punktowe – niewielkie świetliki których zadaniem jest dostarczenie snopa światła do ściśle określony punkt we wnętrzu obiektu. Ze względu na wysoką cenę wytworzenia oraz skomplikowany montaż znajdują sporadyczne zastosowanie.
• Dylatacja świetlika – Przerwa technologiczna w konstrukcji świetlika w którym zastosowano materiały o różnorodnych współczynnikach rozszerzalności liniowej. Dylatacja stanowi szczelinę tworzącą miejsce dla swobodnej pracy tych materiałów. Wielkość szczeliny dylatacyjnej ustala się uwzględniając długości zastosowanych materiałów, ich skład, a także temperaturę podczas prac montażowych. Szczeliny dylatacyjne świetlika można uszczelniać szczeliwami elastycznymi, jednak należy się liczyć z tym że mogą wypaść ze swoich gniazd mocowania podczas dużych skoków temperatury.
• Efekt cieplarniany, efekt szklarniowy – Niekorzystne zjawisko powstające w obiektach w których zastosowano zbyt dużą powierzchnię przeszklenia w stosunku do powierzchni lub kubatury jak i wysokości obiektu. Efekt ten pojawia się również w sytuacjach gdzie zastosowano wypełnienie o zbyt dużym współczynniku przepuszczalności światła. Efekt szklarniowy /cieplarniany/ porównywalny jest do braku komfortu towarzyszącego nam podczas wejścia w upalny dzień do szklarni.
• Element uchylny świetlika – inaczej klapa przewietrzająca w świetliku
• Grubość /szerokość/ podstawy świetlika – Wymiar mierzony na zewnątrz podstawy, W przypadku podstaw wykonanych z blachy - wspomniany wymiar jest najczęściej równoznaczny z grubością docieplenia podstawy. W przypadku murowanych lub wylewanych z betonu podstaw świetlika grubość podstawy liczona jest bez docieplenia
• Glony wewnątrz płyt poliwęglanowych – wynik błędów montażowych wskutek których we wnętrzu komór utrzymuje się za dużo wilgoci lub wody - co prowadzi do rozwijania się kolonii glonów. Często glony występują w płytach poliwęglanowych które są położone pod zbyt małym kątem szczególnie na północnej stronie świetlików lub zadaszeń. Glony również często pojawiają się w świetlikach lub zadaszeniach które nie posiadają skutecznych i wydajnych odwodnień lub gdy odwodnienia te są niedrożne.
• Kanalik – potoczna /regionalna nazwa/ określająca poliwęglan komorowy /kanalikowy/
• Klapa dymowa - Na skutek rozprężenia gazu klapa dymowa samoczynnie się otwiera. Ponieważ do wyzwolenie klapy nie jest wymagane napięcie elektryczne - klapa dymowa otwiera się samodzielnie bez udziału zewnętrzego zasilania.
• Klapa przewietrzająca świetlika – stanowi jeden lub więcej segmentów /modułów/ świetlika które są jednostronnie uchylane za pomocą siłowników najczęściej elektrycznych, rzadziej pneumatycznych. Najlepszą szczelność uzyskuje się umieszczając klapy przewietrzające centralnie w najwyższym punkcie świetlika.
• Klapa wentylacyjna – inaczej klapa przewietrzająca świetlika
• Konserwacja świetlików dachowych – czynność polegająca na okresowym sprawdzeniu i utrzymywaniu w czystości świetlików, zazwyczaj polega na spłukaniu świetlików wodą z niewielką ilością detergentu. Konserwacja ma na celu głównie usunięcie pyłów oraz zanieczyszczeń z połaci świetlika szczególnie tych substancji które mogą mieć negatywny wpływ na żywotność świetlika. Podczas konserwacji powinno się także przesmarować odpowiednim preparatami uszczelki EPDM występujące w klapach przewietrzających oraz zawiasy. W przypadku jeżeli świetliki są zaopatrzone w klapy przewietrzające powinno się sprawdzić działanie siłowników, w razie potrzeby wymienić zużyte uszczelki. Nie powinno się myć świetlików za pomocą myjki ciśnieniowej ponieważ istnieje groźba wysunięcie się uszczelek, czy też podwinięcia taśm paroszczelnych lub paroizolacyjnych.
• Konserwacja czujnika deszczu – zabieg polegający na okresowym czyszczeniu powierzchni sensorów z pyłów i zanieczyszczeń. Po zakończeniu konserwacji powinno się sprawdzić poprawność działania czujnika poprzez polanie go wodą.
• Konserwacja czujnika wiatru – okresowa czynność mająca na celu usunięcie z osi wiatraczka nagromadzenie zanieczyszczeń w postaci traw, linek, liści, itp. Po zakończeniu czynności konserwacyjnych zaleca się sprawdzenie działanie czujnika poprzez skierowanie w jego stronę strumienia sprężonego powietrza.
• Kopułki świetlikowe – świetliki kopułkowe - niewielkie świetliki dachowe wykonane w wytłaczanego tworzywa którym jest najczęściej akryl lub poliwęglan a także w niektórych przypadkach kopułki wykonywane są z maty szklanej. Kopułki świetlikowe stosowane są tam gdzie wymagane jest punktowe doświetlenie. Podstawa kopułek świetlikowych wytwarzana jest najczęściej z maty szklanej lub kształtowana z blachy trapezowej .
• Kopułki akrylowe – świetliki punktowe gdzie część przeźroczysta /kopułka/ została uformowana z akrylu w procesie termoformowania. Kopułki akrylowe dzielimy na jedno lub wielowarstwowe. Wadą tego rodzaju świetlików jest wysoka cena oraz niewielka odporność na grad. Aktualnie są wypierane przez dużo tańsze i cieplejsze świetliki płaskie jednospadowe Eskade
• Kotwy ssące – metalowe niewielkie uchwyty służące do kotwienia paneli poliwęglanowych do konstrukcji obiektu. Wkładane są pomiędzy dwa panele poliwęglanowe i kotwione do konstrukcji. Zabezpieczają w ten sposób przeszklenie przed parciem oraz ssaniem wiatru.
• Krążyny świetlika – konstrukcyjne elementy łukowe na których wspierają się płyty poliwęglanu, wykonywane są głównie ze specjalnie ukształtowanych profili aluminiowych, a także z drewna oraz ze stali. Przy większych rozpiętościach wymagane są stężenia w szczycie świetlika, a niektórych przypadkach także u jego podstawy
• Kurczenie poliwęglanu – potoczna nazwa rozszerzalności oraz kurczliwości płyt poliwęglanowych podczas występowania różnic temperatury. Wartość ta w przypadku poliwęglanu jest znaczna ponieważ jest około czterokrotnie wyższa w przypadku kształtowników stalowych i około dwukrotnie wyższa w przypadku profili aluminiowych. Cecha ta sprawia że płyty z poliwęglanu powinny być montowane w odpowiednio do tego celu zaprojektowanych i wykonanych profilach.
• Kształt świetlika – rodzaj bryły geometrycznej do której upodobniony jest świetlik, aktualnie dominującym kształtem jest świetlik łukowy z racji niskiej ceny oraz łatwości sposobu wykonania a także ze względów cieplnych. Ponadto występują kształty dwuspadowe, jednospadowe, kuliste, piramidalne, wielospadowe. Kształt świetlika
• Kwatera uchylna – inaczej klapa wentylacyjna
• Listwa dociskowa – kształtownik metalowy najczęściej aluminiowy – służący do mocowania płyt poliwęglanowych – listwa dociskowa powinna posiadać gniazda do mocowania uszczelek EPDM.
• Minimalny promień gięcia poliwęglanu – jeden z podstawowych parametrów który należy uwzględnić podczas wykonywania giętych form architektonicznych takich ja zadaszenia i świetliki łukowe. Wprawdzie najczęściej są to wartości 150 lub 175 grubości poliwęglanu to jednak wartości te nie są stałe i każdy producent płyt określa je indywidualnie dla danego typu poliwęglanu. Jakiekolwiek nawet najmniejsze przekroczenie tej wartości czyli wygięcie poliwęglanu pod ciaśniejszym łukiem niż określa to producent skutkować będzie powstawaniem mikropęknięć materiału. Im norma gięcia będzie bardziej przekroczona tym spękania struktury płyt nastąpią z większą intensywnością. Spękanie poliwęglanu stanowi nieodwracalną destrukcję. Pomimo iż każdy producent dokładnie określa te wartości to w większości przypadków popełniane są te błędy.
• Minimalny kąt pochylenia poliwęglanu – wartość poniżej której z powierzchni świetlika lub zadaszenia przeszklonego poliwęglanem nie będzie samoczynnie spływała woda deszczowa. W teorii wartość powinna być nie mniejsza niż 5% w praktyce zaleca się większą. Powinna być uzależniona od większej liczby czynników jest od większej ilości czynników takich jak grubość poliwęglanu, wielkość tafli, strefa opadów śniegu jak również strona świata. W przypadku kiedy poliwęglan posiada zbyt mały kąt pochylenia istnieje groźba że stojąca na jego powierzchni woda deszczowa lub śnieg może spowodować trwałe odkształcenia w postaci tworzenia się rozległych trwałych zagłębień. Zjawisko to ulegnie jeszcze pogłębieniu jeżeli konstrukcja zadaszenia lub świetlika nie zostanie dostatecznie gęsto podparta. W przypadku gdy zbyt mało pochylony poliwęglan znajduje się na północnej stronie obiektu dodatkowo może się jego powierzchnia pokryć glonami
• Naświetla dachowe – potoczne mało precyzyjne określenie wszystkich typów świetlików dachowych bez sprecyzowania ich kształtów i wielkości .
• Naświetla ścienne – inaczej nieotwierane pionowe okna przemysłowe, tanie solidne - łatwe w montażu, o długiej żywotności. Poliwęglan osadzany jest prostych solidnych profilach aluminiowych
• NRO – klasyfikacja ogniowa materiału Nie Rozprzestrzeniający Ognia
• Obróbka blacharska podstawy świetlika – element stanowiąca najczęściej dodatkowy zakres robót - wykonywany jest z blachy stalowej ocynkowanej, powlekanej, względnie tytanowo-cynkowej. Obróbka blacharska montowana jest po wykonaniu oraz ewentualnym dociepleniu podstawy świetlika. Ze względu na żywotność całego świetlika zaleca się żeby obróbka podstawy świetlika była wykonana z trwałych materiałów najlepiej z blachy tytanowo-cynkowej. Obróbkę blacharską świetlika wykonuje się przed montażem świetlika dachowego
• Obróbka dwudzielna – obróbka blacharska podstawy świetlika składająca się z dwóch części górna część zachodzi na dolną z zakładem. Obróbkę taką stosujemy najczęściej wówczas gdy planujemy po wykonaniu świetlika docieplić powierzchnię dachu. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie musimy demontować świetlika dachowego w celu uzupełnienia obróbki
• Obróbka podświetlikowa – krótka obróbka blacharska zakrywająca część poziomą podstawy świetlika oraz niewielki odcinek po spadku. Obróbka podświetlikowa wykonywana jest wówczas kiedy po wykonaniu świetlika dachowego planuje się dodatkowe prace takie jak wymiana pokrycia dachowego, docieplenie oraz inne obróbki dekarskie.
• Odbarwienie poliwęglanu – skutek działania promieniowania słonecznego UV który w naturalnych warunkach następuje po upływie żywotności materiału – trwającym około 17- 20 lat. W przypadku płyt założonych niezabezpieczoną stroną w kierunku operacji słonecznej proces degradacji zaczyna się dużo szybciej średnio po upływie 3 lat.
• Odporność poliwęglanu na gradobicie – umowna wartość określająca jakim zniszczeniu może ulec poliwęglan na skutek działania kul gradowych.
• Odwodnienie świetlika – układ kanałów i szczelin których zadaniem jest odprowadzenie z konstrukcji świetlika lub okna dachowego na połać dachu - wszystkich skroplin, kondensatu pary wodnej oraz wody deszczowej i śniegu.
• Opierzenie kalenicy – docieplenie przestrzeni pomiędzy zwieńczeniem kalenicy a obróbką blacharską kalenicową
• Orientacja świetlików dachowych – sposób doboru najkorzystniejszego usytuowania świetlików na połaci dachu poprzez skierowanie ich na odpowiednie strony świata. Największą ilość światła dostarczą nam świetliki skierowane na południe, najmniej na pólnoc.
• Otwory dylatacyjne – patrz – szczeliny dylatacyjne
• Pasma świetlne – długie jednolite świetliki, najczęściej przekraczające długość 10m nierzadko kilkudziesięciometrowe lub dłuższe – cechują się łatwością montażu oraz niskim kosztem wytworzenie ze względu na niewielki udział w świetliku ścianek czołowych oraz podstaw i obróbek blacharskich. Pasma świetlne lokowane są zazwyczaj w osi kalenicy lub prostopadle do niej
• Panele poliwęglanowe – modułowe płyty z poliwęglanu komorowego posiadające własne zamki umożliwiające łączenie między sobą na pióro własne. Nie wymagają w miejscu łączenia pomiędzy sobą profili aluminiowych ani uszczelek .
• Para w poliwęglanie – Poliwęglan dzięki swojej budowie nie jest materiałem hermetycznym dlatego w jego wnętrzu może utrzymywać się niewielka ilość pary wodnej. W celu niedopuszczenia do tworzenia się jej nadmiaru lub w celu ograniczenie jej wykraplania stosuje suę dwa rodzaje taśm zabezpieczających jest to taśma paroszczelna i taśma paroizolacyjna.
• Perforacja poliwęglanu – skutek działania silnego gradobicia, a w niektórych przypadkach także działania mniejszych kul gradowych nierzadko też większych kropel deszczu w przypadku silnie zdegradowanego materiału przez promieniowanie słoneczne „UV”
• Pękanie poliwęglanu – najczęściej wynik zbytniego wygięcie poliwęglanu, większego niż pozwala na to charakterystyka materiału określona przez producenta.
• Płyty kanalikowe - inaczej poliwęglan komorowy lub też poliwęglan kanalikowy
• Płotek przeciwśnieżny – element zapobiegający raptownemu zsuwaniu się dużych płatów śniegu i lodu na elementy konstrukcyjne dachu w tym świetlików dachowych oraz zadaszeń. Brak lub niewystarczająca ilość płotków śnieżnych może spowodować trwałe uszkodzenie lub zniszczenie tych elementów.
• Podstawa świetlika – element budowlany wiążący dach ze świetlikiem dachowym. Ze względu na sposób wykonania podstawy dzielimy na wykonane z blachy stalowej, z drewna, murowane jak i również z kombinacji tych materiałów.
• Podstawa świetlika skośna – niejednoznaczne określenie odnoszące się do dwóch różnych przypadków. W jednej sytuacji opis odnosi się do spodniej części podstawy świetlika kalenicowego której pochylenie zbieżne jest z kątem pochylenia dachu. W drugim przypadku mamy do czynienia ze skośną wierzchnią częścią podstawy pochyloną na zewnętrzną stronę. Takie ukształtowania ułatwia montaż niektórych typów świetlików oraz ułatwia odwodnienie świetlików.
• Podstawa świetlika ciepła – w przypadku podstawy tłoczonej z blachy stalowej docieplenie umiejscowione jest w jej wnętrzu, w przypadku podstaw murowanych lub wylewanych docieplenie umiejscawia się na jej zewnętrznych częściach.
• Poliwęglan lity – płyty poliwęglanowe będące jednolitą taflą o bardzo wysokiej przejrzystości bez pustek powietrznych w swoim wnętrzu – cechują się bardzo wysoką odpornością na uszkodzenia.
• Poliwęglan kanalikowy – patrz – poliwęglan komorowy
• Poliwęglan komorowy – płyty jedno lub wielokomorowe – przeźroczyste materiały o bardzo dobrych właściwościach termoizolacyjnych połączonych z wysoką przepuszczalnością światła. Im płyty są grubsze i posiadają większa ilość komór tym poliwęglan będzie miał lepsze parametry izolacyjne
• Poliwęglan strong – płyty z poliwęglanu strong należą do płyt o podwyższonej odporności na zginanie dzięki ukształtowaniu części komór pod kątem co nadaje im większą sztywność
• Poliwęglan jednostronnie zabezpieczony przed promieniowaniem UV - typ poliwęglanu którego jedna strona została zabezpieczona przed rozkładem spowodowanym przez promieniowanie UV. Ten typ poliwęglanu powinien być zabezpieczoną stroną skierowany w stronę źródła promieniowania UV
• Poliwęglan dwustronnie zabezpieczony przed promieniowaniem UV – typ poliwęglanu którego obydwie strony zostały pokryte ochronną warstwą UV co sprawia że mogą być dowolną stroną skierowane w stronę słońca. Materiał ten nadaje się do stosowania jako ekrany akustyczne
• Poliwęglan bez warstwy UV – płyty poliwęglanowe bez żadnej warstwy ochronnej do stosowania w miejscach gdzie nie ma oddziaływania promieniowania UV - czyli we wnętrzu pomieszczeń.
• Powierzchnia aerodynamiczna klapy przewietrzającej – żeby uzyskać maksymalny współczynnik przewietrzania klapy nie ma konieczności jej otwierania do pionu. Wystarcza jeżeli powierzchnia klapy zrówna się z powierzchnią tworzonego prostokąta wraz z powierzchnią dwóch sąsiadujących z nim trójkątów.
• Powierzchnia świetlików – inaczej powierzchnia świetlików w rzucie - wartość używana głównie w ujęciu projektowym nakazująca jaką część połaci dachu powinno się doświetlić. Jest to jednak nieprecyzyjne określenie powierzchni świetlików. Ze względu na zastosowane kształty świetliki mogą mieć bardzo zróżnicowaną powierzchnię. Największą powierzchnie uzyskają świetliki półkoliste, dwuspadowe, niższą powierzchnię zaś będą miały naświetla płaskie jednospadowe lub też łukowe.
• Powierzchnia świetlików w rozwinięciu – inaczej rzeczywista powierzchnia świetlików określenie pomocne przy obliczaniu bilansu cieplnego obiektu, podaje rzeczywistą powierzchnię jaką posiadają świetliki. Na rzeczywistą powierzchnie świetlika składa się także ścianka czołowa świetlika.
• Praca poliwęglanu – potoczne określenie skutków rozszerzania się oraz kurczenia jakim poddawane są płyty poliwęglanowe na skutek działania skoków temperatury.
• Promieniowanie cieplne – inaczej promieniowanie podczerwone
• Profile aluminiowe do poliwęglanu – kształtowniki specjalistyczne dostosowane do wartości fizycznych poliwęglanu – głównie do bardzo wysokiej rozszerzalności liniowej. Profile z których wykonywane są naświetla dachowe, pasma świetle, świetliki dachowe lub zadaszenia które są wystawione na działanie czynników atmosferycznych powinny mieć gniazda umożliwiające założenie uszczelek przynajmniej od strony zewnętrznej. Stosowanie profili aluminiowych niedostosowanych do takich wymagań skutkuje częstym wypadaniem płyt na skutek działania temperatury, wiatrów, opadu śniegu jak również nie gwarantuje utrzymaniu szczelności.
• Profile aluminiowe do stosowań wewnętrznych – proste, relatywnie tanie kształtowniki aluminiowe do stosowania tylko we wnętrzu obiektów do wykonywania niewielkich ścianek działowych, przegród, przepierzeń. Profile takie najczęściej nie posiadają gniazd do mocowania uszczelek. Wąski pochwyt poliwęglanu nie gwarantuje stabilnego mocowania poliwęglanu przy różnicach temperatury, dlatego cechy te sprawiają że profile te nie powinny być wykorzystywane do wykonywania zadaszeń czy świetlików dachowych.
• Profile poliwęglanowe – kształtowniki służące do łączenia niewielkich arkuszy między sobą. Zastosowanie głównie do wnętrz obiektów jako ścianki działowe przepierzenia itp. Ze względu na brak wymaganych parametrów wytrzymałościowych profile poliwęglanowe jak i inne profile wykonane z tworzyw sztucznych nie nadają się do stosowania na zewnątrz obiektów.
• Przegląd jesienny świetlików – Przegląd wiosenny świetlików - zakres czynności mający na celu sprawdzenie stanu technicznego świetlików, elementów uchylnych, czujek pogodowych oraz innych elementów lub urządzeń związanych ze świetlikami. Przeglądy wykonuje się zarówno przed jak i po najtrudniejszym okresie dla dachu czyli zimie. W czasie dokonywania regularnych przeglądów istnieje możliwość wychwycenia drobnych uszkodzeń lub usterek na wczesnym etapie ich powstania. Koszty napraw lub remontów zauważone na tym etapie są zawsze niższe. Podczas okresowych przeglądów należy także dokonać czyszczenia oraz konserwacji elementów i urządzeń zgodnych z zaleceniami producenta.
• Przycisk otwórz zamknij – Wyłącznik sterujący postępem otwierania lub zamykania klap przewietrzających. Ze względu bezpieczeństwa praca siłownika następuje tylko w czasie gdy przycisk jest wciśnięty. Zwolnienie przycisku przerywa pracę urządzenia.
• RAL – międzynarodowe umowne określenie barw znajduje zastosowanie w określaniu kolorystyki stolarki aluminiowej, stalowej oraz blach powlekanych i innych. Każdy kod kolory zawarty jest w czterocyfrowym kodzie poprzedzonym symbolem RAL
• Remont świetlika – zespół czynności mających za zadanie naprawę świetlika z zachowaniem jego konstrukcji nośnej lub innych ważnych elementów konstrukcyjnych.
• Rozpiętość świetlika dachowego – wymiar świetlika dachowego mierzony na zewnątrz jego podstawy, w odróżnieniu od stolarki otworowej gdzie wymiar zamawianych elementów mierzony jest zawsze w świetle otworu.
• Rozpora świetlika – element konstrukcyjny mający za zadanie nie dopuścić do odkształcenia się podstawy świetlika tak do wewnątrz jak i na zewnątrz podczas ssania lub parcia wiatru, oraz innych działań. Przekrój rozpór podstawy świetlika oraz gęstość mocowania rozpór powinien być indywidualnie dopasowany do każdego świetlika.
• Rozszerzalność termiczna aluminium - właściwość fizyczna ciał polegająca na zwiększaniu się ich wraz z przyrostem temperatury.
• Rozszerzalność termiczna poliwęglanu jak wyżej właściwość fizyczna ciał polegająca na zwiększaniu się ich wraz z przyrostem temperatury.
• Samogasnący – klasyfikacja odporności materiału na ogień - materiał palący się do czasu oddziaływania na niego ogniem, po odjęciu źródła ognia gaśnie.
• Samoprzylepna folia przeciwsłoneczna – folia samoprzylepna służąca do pokrywania powierzchni poliwęglanu w celu zwiększenia ochrony przed promieniowaniem słonecznym.
• SRO- klasyfikacja odporności ogniowej - Słabo Rozprzestrzeniający Ogień
• Strzałka świetlika łukowego – cięciwa łuku jaką tworzy wygięty w łuk poliwęglan
• Strzelanie poliwęglanu – potoczne określenie głośnego dokuczliwego rozładowywania napięcia płyt poliwęglanowych występujące podczas nagłej różnicy temperatury. Przyczyna tkwi w wysokiej rozszerzalności termicznej poliwęglanu. Efekt może pogłębić się poprzez zastosowanie płyt kolorowych w tym szczególnie płyt o ciemnej barwie. Niejednokrotnie efekt „strzelania” pogłębia się także wskutek zbyt ciasnego osadzenia poliwęglanu a także poprzez pozostawienie zbyt małych szczelin dylatacyjnych.
• Ściąg świetlika – Świetliki dachowe z racji zastosowania sprężystego wypełnienia nieustawicznie dążą do wyprostowania oddziaływując w sposób ciągły na podstawę świetlika oraz na konstrukcję dachu. W celu zapobieżeniu tym siłom stosuje się elementy stanowiące cięciwę świetlika - której gęstość mocowania dobiera się indywidualnie do danego obiektu.
• Świetlik płaski jednospadowy – typ świetlika dachowego posiadający tylko jedną połać - nachyloną w takim stopniu by woda deszczowa lub skropliny miały możliwość łatwego spływu na połać dachu.
• Świetlik poliwęglanowy ciepły – typ świetlika w którym zastosowano wypełnienie poliwęglanem komorowym o bardzo dobrych parametrach izolacyjnych czyli o grubości powyżej 10mm oraz ilości komór większej niż dwie
• Świetlik kalenicowy – inaczej – świetlik biegnący w kalenicy – świetlik usytuowany w osi i kalenicy – najczęściej na długości całego dachu. W świetlikach kalenicowych pozostawia się przerwę na początku oraz na końcu biegu świetlika przez którą można przejść z jednej połaci na drugą.
• Świetlik łamany w kalenicy – inaczej świetlik przechodzący przez kalenicę - świetlik dachowy najczęściej łukowy lub dwuspadowy przechodzący z jednej połaci dachu na drugą przez kalenicę. W szczycie kalenicy świetlik nie jest rozdzielany lecz stanowi jedną całość konstrukcyjną.
• Świetlik zimny – potoczne określenie typu świetlika przeznaczonego do obiektów które nie są oraz nie będą docelowo ogrzewane, a także do doświetlenia wiat. W świetlikach zimnych powinno się stosować poliwęglany oraz konstrukcje nośne świetlików o większej wytrzymałości. ponieważ w okresie zimowym zgromadzony na powierzchni świetlików śnieg może nie ulec wytopieniu. Świetlikami zimnymi określa się też świetliki w których wypełnienie stanowi poliwęglan lity.
• Świetliki dachowe – element budowlany którego zadaniem jest zapewnienie naturalnego doświetlenia słonecznego, w odróżnieniu od okna dachowego które jest zazwyczaj płaskim elementem świetliki przyjmują różne formy architektoniczne od piramidy do elementów łukowych.
• Świetliki łukowe – typ świetlików w którym wykorzystuje się wypełnienia dające się na zimno formować, w tym głównie płyty poliwęglanowe. Świetliki łukowe są konstrukcjami samonośnymi z tego powodu są zdecydowanie lżejszymi niż inne formy naświetli. Świetliki łukowe nie wymagają kosztowej w wykonaniu kalenicy.
• Świetliki dachowe Eskade - System o przedłużonej żywotności – opatentowany typ świetlików o unikalnej konstrukcji charakteryzujący się długą żywotnością wynikającą z dopracowania wszystkich nawt najdrobniejszych szczegółów. W świetlikach tych zakłada się bardzo długą żywotność stolarki aluminiowej, zakłada się że cyklicznej wymianie podlegać będzie jedynie poliwęglan i uszczelki,
• Świetliki obiektowe – typ tanich prostych świetlików świetlików przeznaczonych do obiektów przemysłowych.
• Świetliki dachowe z przekładką poliestrową – świetliki o podwyższonej odporności na ogień, poprzez podłożenie pod ich dolną powierzchnię uniepalniającego poliestru.
• Świetliki NRO – świetlik nie rozprzestrzeniający ognia
• Świetliki na obory – specjalistyczna konstrukcja świetlików kalenicowych doświetlających obiekty w których hodowane są zwierzęta. Zadaniem świetlików na obory jest oprócz dostarczenia światła także zapewnienie sprawnej wentylacji bez możliwości występowania przeciągów. Służą do tego odpowiednio wyprofilowane wiatrownice zaopatrzone w szczotki
• Świetliki SRO – świetlik słabo rozprzestrzeniający ogień
• Układ świetlików na dachu – optymalne rozmieszczenie świetlików na powierzchni dachu dający najlepsze wykorzystanie naturalnego światła słonecznego zapewniając najbardziej zrównoważony jego podział według jego zapotrzebowania.
• Worki śnieżne – inaczej zaspy śnieżne tworzące się po zawietrznych stronach świetlików. Nadmierne ich nagromadzenie może zatrzymać część światła mającego wpadać przez świetlik, może być także źródłem przecieków przy zbyt niskich lub źle przygotowanych lub ukształtowanych podstawach.
• Wybrzuszenie poliwęglanu – najczęściej skutek zbyt ciasnego osadzenia płyt w ramie jak również wygięcie poliwęglanu pod zbyt zbyt ciasnym łukiem. Często jest to skutek punktowego zamiast liniowego mocowania.
• Wyłaz dachowych – niewielkich wymiarów wyjście służące do okazjonalnego wyjścia na połać dachu w celu dokonania przeglądu lub prac naprawczych
• Wymiar otworu dachowego – wartość podawana zawsze w świetle z zaznaczeniem że pomiar wykonany był w świetle otworu.
• Wymiary świetlików dachowych – rozpiętość oraz długość świetlika mierzona na zewnątrz podstawy – należy pamiętać że świetlik dachowy ma obejmować zewnętrzny obrys podstawy, nie zaś wymiar w świetle otworu.
• Wymiary handlowe poliwęglanu a jego wytrzymałość - Wymiary handlowe poliwęglanu określane są przez producentów. Poliwęglan komorowy występuję najczęściej w szerokościach 210cm lub 125cm długości płyt to 600cm lub 700cm. Poliwęglany lite najczęściej produkowane są w formatach 205cm x 305cm. Producenci niejednokrotnie są w stanie wyprodukować na zamówienie inne wymiary, jednak jest jest to uzależnione od wielkości zamówienia oraz możliwości technologicznych.
• Wypadanie poliwęglanu – niepożądane zjawisko będące skutkiem błędów wykonawczych lub projektowych prowadzące do wysuwania się lub wypadania tafli płyt poliwęglanowych. Do najczęściej popełnianych zaliczyć można: stosowanie zbyt wąskich niedostosowanych do tego celu elementów stolarki do świetlików, montowanie zbyt dużych arkuszy płyt poliwęglanowych, brak stabilności podparcia płyt bez uwzględnienia strefy opadów śniegu oraz parcia i ssania wiatru.
• Wysokość podstawy świetlika dachowego – wymiar określający całkowitą wysokość wykonanej podstawy od miejsca jej posadowienia do wierzchniego punktu.
• Wysokość podstawy ponad wierzchnie krycie dachu – wymiar stanowiący różnicę wysokości pomiędzy szczytem wierzchniego krycia dachu dachu pod świetlikiem a półką podstawy świetlika.
• Zakończenie świetlika – przeszklona ścianka czołowa świetlika
• Zaślepienie świetlików – Podczas remontu lub termomodernizacji starych obiektów i wymiany świetlików na posiadające lepsze parametry termoizolacyjne i przepuszczające większe ilości światła powstaje nadwyżka światła i ciepła. Może to powodować zjawisko olśnienia słonecznego lub efekt cieplarniany. Żeby temu niekorzystnemu zjawisku zapobiec lub zminimalizować część miejsc po świetlikach wypełnia się elementami izolacyjnymi nie przepuszczającymi światło.
• Zapchanie odwodnienia - brak drożności spowodowany brakiem regularnej konserwacji, przyczyną zapchania są szczątki liści oraz innych zanieczyszczeń występujących na dachu. Zapchanie odwodnień świetlików powoduje gromadzenie się w tych niejscach wody deszczowej co w konsekwencji często prowadzi do rozwoju w dolnej części świetlików oraz w komorach poliwęglanu glonów.
• Zjawisko olśnienia słonecznego – niepożądane zjawisko występujące zazwyczaj w obiektach /szczególnie niskich/ gdzie zastosowano zbyt duże świetliki bezpośrednio nad przebywającymi tam lub pracującymi ludźmi. Powoduje to ciągłe oślepianie połączone z wysoką temperaturą. Problem pogłębia zastosowanie przeźroczystego wypełnienia świetlików lub okien dachowych.
• Żółknięcie płyt poliwęglanowych – skutek działania promieniowania słonecznego „UV” na poliwęglan, w naturalnych warunkach proces ten następuje po upływie kilkunastu lat. Żółknięcie płyt poliwęglanowych równoważne jest ze znaczną utratą ich wytrzymałości jak i odporności na gradobicie. W przypadku gdy płyty poliwęglanowe zostały wystawione na działanie promieniowania UV niezabezpieczoną stroną proces rozkładu poliwęglanu następuje dużo szybciej najczęściej po upływie kilku już lat. Wpływ na żółknięcie poliwęglanu ma także orientacja stron świata czyli to w jaką stronę został materiał skierowany.